تنهايي آنقدر ها هم كه اين آدمها مي گويند سخت نيست!!
من و خودم از اين تنهايي ها لذت مي بريم .
باهم به پارك مي رويم ...،
باهم موزیک گوش میدهیم ...،
باهم گریه میکنیم ...،
باهم شعر مي خوانيم و شعر مي نويسيم ...،
آه ... باز گفتم شعر !!
راستي اين آخرين باري كه چشمانم
با اَشك عشقبازي مي كرد ،
من شعر نوشتم يا شعر مرا ...؟!
عجيب است !!
حرفهايم كلمه مي شوند و بعد جمله ...
اما كسي هست كه بخواند و درك كند ؟
اصلن كسي هست كه بفهمد ؟
نه نيست ... و من درك مي كنم كه آن تنها منم ،
و باز هم هي مي نويسمو
مي نويسمو مي نويسم...
تا يك روز كه ديگر اين كلمات محو مي شوند ...
فقط آن روز كه من نيستم...
يعني مي شود كسي با گريه بيايد و بگويد
ديگر نيست ...
از دستش دادم ...! نه !!
باز هم كسي نيست .
نظرات شما عزیزان:
وبلاگ خوبی داری به منم سر بزن.gif)
.gif)
تاريخ : پنج شنبه | | نویسنده : مریم محمدپور |
آمار
وب سایت: